Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
Τα νέα του pezoporia.gr
Απόψεις & Θέματα
Δολοφονούμε το δάσος...
Καθημερινή | Θάνος Οικονομόπουλος
24/1/2007

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τη στήλη «Ανεμοδείκτης» του φύλλου της Καθημερινής της Κυριακής 21/1/2007 (φωτογραφίες: Αντώνης Καλογήρου). Τι άλλο να προσθέσουμε εμείς;

Το ότι η επίκληση της αυτονόητης και πρόδηλης ανάγκης να υπάρξουν λύσεις, προτάσεις έστω λύσεων, σε υπαρκτά και πιεστικά προβλήματα δεν είναι στην Ελλάδα κατ’ ανάγκην και «πολιτικά αθώα», προκύπτει (μεταξύ άλλων, δυστυχώς...) και από την επίκαιρη συζήτηση που άνοιξε για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος για τα δάση! Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς διά μακρών. Αρκεί να μείνει στο γεγονός πως η σημερινή κυβέρνηση επιδιώκει και προωθεί την αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου (καθώς επίσης και των σχετικών 100 και 117) στην ίδια κατευθυντήρια λογική που την επιχείρησε και το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, το 2001 – μόνο που τότε η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση αντιδρούσε κάθετα και απόλυτα, κατηγορούσε το κυβερνών Κίνημα ότι «ανοίγει κερκόπορτες αντιδραστικές, αναχρονιστικές, δασοκτόνες υπέρ καταναλωτικών και υπερφιλελεύθερων τάσεων...», χαρακτήριζε το άρθρο 24 (όπως ήταν διατυπωμένο στο Σύνταγμα του ’75) ως «κόσμημα και ασφαλιστική δικλίδα προστασίας του δάσους, που δεν πρέπει να αλλάξει!» και καταψήφιζε την αναθεώρηση...

Σήμερα, η ίδια ως κυβέρνηση πλέον, με το... ίδιο «σκεπτικό», «λογική» και «επιχειρηματολογία» που πριν από 6 χρόνια κατήγγειλε, θέλει να αναθεωρήσει τα άρθρα για τη δασική προστασία και είναι το ΠΑΣΟΚ τώρα που, αλλάζοντας «μετερίζια», υιοθετεί τις αλλοτινές απόψεις της αντιπολιτευόμενης Ν.Δ., καταγγέλλει τη σημερινή κυβέρνηση για «δασοκτόνες, αντιδραστικές, υπερφιλελεύθερες υπέρ των καταναλωτικών τάσεων απόψεις!» και διακηρύσσει πως δεν θα συναινέσει σε αυτήν την επιχειρούμενη «εθνική καταστροφή» του όποιου εναπομείναντος «φυσικού πλούτου» και περιβάλλοντος!

Από... «προστασία» σε «προστασία» και από «εθνικό» (και κομματικό!) «πόνο» σε πόνο για το δάσος και το φυσικό περιβάλλον, το μόνο που αποδεδειγμένα έχουμε καταφέρει σε τούτο τον τόπο είναι να παριστάμεθα όλοι μάρτυρες μιας συστηματικής και εγκληματικής καταστροφής και απαξίωσης σχεδόν κάθε γωνιάς ελληνικής γης που... αντιστέκεται ακόμη στην οικοπεδοποίηση και τσιμεντοποίηση! Μέσα στα τελευταία 15 χρόνια και μόνο στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, η δασική έκταση μειώθηκε σε ποσοστό 24%(!) από διάφορες φυσικές και... «φυσικές» (με τη βοήθεια ανθρώπινου χεριού) αιτίες. Και παρά την ισχύουσα συνταγματική πρόβλεψη για υποχρεωτική αναδάσωση και αυστηρότατη απαγόρευση (με την απειλή της κατεδάφισης!) οικοδόμησης σε περιοχές δασικές που κατεστράφησαν, αυτό που έγινε είναι το... φύτρωμα αυθαίρετων κτισμάτων, οικοπεδοποίηση (και μάλιστα με προκλητικές διαφημιστικές πινακίδες πώλησης μέσα στο καμένο δάσος, πριν καλά καλά σβήσουν τα αποκαΐδια – έχουν δημοσιευθεί και φωτογραφίες στον Τύπο!) και συντονισμένες πιέσεις «λόμπι» και ισχυρών συμφερόντων για «ρεαλιστική αντιμετώπιση» μιας «ήδη διαμορφωμένης κατάστασης»! Τη διαμορφωμένη «κατάσταση τη βλέπουμε, το... πώς διαμορφώθηκε, ποιοι και με ποιους τρόπους την επέτρεψαν και την εξέθρεψαν δεν το βλέπουμε ποτέ...

Μισές αλήθειες, μισές λογικές...

Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα τολμήσει να ισχυριστεί ή να υπερασπιστεί τη λογική που λέει «άπαξ δάσος, πάντα δάσος». Και μιλάμε, φυσικά, για την Ελλάδα, που σε ό,τι αφορά το δάσος και το φυσικό περιβάλλον έχουν συντελεσθεί ολοκληρωμένα εγκλήματα, που εκ των πραγμάτων δεν «ξεγίνονται». Δεν έχει άδικο, επί της αρχής, ο Γιώργος Σουφλιάς (σημειώστε για την... ιστορία: η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΗ χώρα που στο ίδιο υπουργείο υπάγονται και το «περιβάλλον» και τα «δημόσια έργα» – έννοιες που εκ των πραγμάτων σε κάποια στιγμή συγκρούονται...), όταν ισχυρίζεται πως δεν συνιστά ρεαλιστική και παραγωγική πολιτική η άρνηση αναγνώρισης μιας ΗΔΗ διαμορφωμένης πραγματικότητας. Και αυτή η διαμορφωμένη πραγματικότητα στην Ελλάδα «λέει» πως (καλώς ή κακώς – κακώς, κάκιστα δηλαδή!) σε περιοχές που αποδεδειγμένα ήταν δασικές πριν από 30 και 40 χρόνια, μόλις, σήμερα υπάρχουν... ολόκληροι δήμοι και πυκνοκατοικημένες γειτονιές, σχεδόν πόλεις ολόκληρες! Ε, τι να κάνουμε δηλαδή, να καμωνόμαστε πως πρόκειται για «δάση», στα οποία δεν μπορεί να χτιστεί ένα σπίτι δίπλα στα... χιλιάδες άλλα που έχουν ξεφυτρώσει;

Οχι βέβαια, αλλά πάλι, από την άλλη πλευρά, όλοι ξέρουμε πως σε τούτη την άμοιρη χώρα, με διστακτικούς βηματισμούς από τις μισές αλήθειες και... ελαφρά πηδηματάκια στα μισά ψέματα, την παραχάραξη της λογικής και την αλλοίωση της πραγματικότητας, καταντάμε να φθάνουμε στα τεράστια και ολοκληρωμένα εγκλήματα, τα οποία –με την επίκληση πάντοτε της «λογικής» και του «ρεαλισμού»– όχι μόνο δεν κολάζουμε αλλά τα χρησιμοποιούμε ως άλλοθι για να κάνουμε το επόμενο εγκληματικό «βηματάκι» μας!

Παράδειγμα: Βάλαμε με το Σύνταγμα του ’75 ως «όριο» για το τι είναι «δάσος» τις αεροφωτογραφίες που είχαν τραβηχθεί αμέσως μετά τον πόλεμο. Και είπαμε «ως εδώ και μη παρέκει», από εδώ κι εμπρός ό,τι «συλλαμβάνεται» με τις αεροφωτογραφίες της κάθε εποχής να έχει παραβιάσει το δάσος θα γκρεμίζεται, ο υπεύθυνος θα τιμωρείται αυστηρότατα και θα γίνεται αναδάσωση! Λειτούργησε το σύστημα; Όχι βέβαια! Με χίλιους δυο δόλιους, μικροπολιτικάντικους, ψηφοθηρικούς, διαπλεκόμενους και εγκληματικούς για το περιβάλλον τρόπους, η πολιτεία (οι διαχειριστές της δηλαδή!) ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ, στον βαθμό που δεν προώθησαν κιόλας, τη συστηματική καταστροφή των όσων δασών είχαν απομείνει!

Εγκληματούμε… «ανεπαισθήτως»

Τη μια με κολπάκια του τύπου «άλλο δάσος, άλλο χορτολιβαδική έκταση» (κι ας ξέραμε, ακόμη και με βάση τις αεροφωτογραφίες, ότι πριν από λίγα χρόνια ήταν… καραδάσος!), την άλλη με δόλιους νόμους περί «βοσκότοπων» (ΠΑΣΟΚικής έμπνευσης – για να ξέρουμε ποιοι σήμερα προτάσσουν το… περιβαλλοντικό στήθος τους!), την παράλλη με άλλες (πάλι ΠΑΣΟΚικές!) αθλιότητες περί «ελαχίστης έκτασης της έννοιας δάσος», ενώ ήξεραν και παραήξεραν πως το «ελάχιστο εναπομείναν» δασάκι αποτελούσε πριν από λίγα μόλις χρόνια… δάσος με τα όλα του, που κανονικά θα ’πρεπε να αναδασωθεί, το αποτέλεσμα, αυτό που λέμε σήμερα «διαμορφωμένη πραγματικότητα», είναι πως συστηματικά και εκ του πονηρού ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΜΕ το πράσινο και το περιβάλλον, το ξεπουλήσαμε στα οικιστικά (τώρα: τουριστικά, «επενδυτικά»…) συμφέροντα. Χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ…

Τι θέλουμε να πούμε απλά: ό,τι και αν ισχυρίζονται, όποια «λογική» και «πραγματικότητα» και αν επικαλούνται, η αναθεώρηση του άρθρου 24 (και των 100 και 117, που κάτι πάνε να κάνουν για την προστασία του δάσους) «αθώα» δεν είναι! Πρόκειται για ένα ακόμη βήμα σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο εκχώρησης στα οικονομικά συμφέροντα (και το χειρότερο: με τρόπο άναρχο!) του όποιου δάσους μάς απομένει! Το έργο το ’χουμε ξαναδεί (έχουμε τα αποτελέσματα!) και δυστυχώς θα το ξαναδούμε!

Κάθε αναθεώρηση και «ρύθμιση», άσχετα με τις προβαλλόμενες «αρχές» και «λογικές» με τις οποίες επενδύεται, δεν είναι τίποτε περισσότερο από εργαλείο νομιμοποίησης όλων των καταπατήσεων, των παρανομιών και των αυθαιρεσιών – και «ορεκτικό» για τους επόμενους άρπαγες! Μπορούμε να διορθώσουμε (ό,τι διορθώνεται, τέλος πάντων) από τα εγκληματικώς δημιουργηθέντα κακώς κείμενα, με συγκεκριμένες νομοθετικές παρεμβάσεις και αποτελεσματική ελεγκτική λειτουργία του κράτους, με το να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να επιτελέσει το έργο της (ποιος ο λόγος να αφαιρεθεί από το ΣτΕ η αρμοδιότητα κρίσης της συνταγματικότητας των περί το περιβάλλον νομοθετημάτων;), με το να μην προχωρήσουμε «κατ’ ανάγκην, βρε αδερφέ...» στη χαλάρωση της συνταγματικής περιφρούρησης του δάσους (εδώ υπάρχει και το κατασπαράξαμε!) και με το να αποφασίσουμε, ως συντεταγμένη κοινωνία, ως τουριστική χώρα, πως επιτέλους από το περιβάλλον, το δάσος, τις παραλίες μας ζούμε!

Δεν είναι τυχαίο πως είμαστε η ΜΟΝΗ χώρα της Ευρώπης που δεν διαθέτουμε εθνικό κτηματολόγιο, δασολόγιο, ολοκληρωμένο (σε εθνικό επίπεδο – αλλά μέχρι και τον τελευταίο συνοικιακό «πυρήνα») χωροταξικό σχεδιασμό και μπούσουλα για τη χρήση γης! Οικτείρουμε τις πολιτικές ηγεσίες που επέτρεψαν να γίνει η Αθήνα η τερατούπολη που σήμερα είναι – και διαπράττουμε συστηματικά και με την ίδια «ευκολία» (που πίσω της κρύβονται τρισεκατομμύρια σε συμφέροντα!) το ίδιο έγκλημα σε πανελλαδικό επίπεδο!

Βλέπουμε το «τυρί» (της «ανάπτυξης», της «προσέλκυσης τουριστικών κεφαλαίων», της εκποίησης δημόσιας γης...) και τη «φάκα» της καταστροφής του αναντικατάστατου, έτσι κι αλλιώς, φυσικού πλούτου και περιβάλλοντος την προσπερνάμε! Δεν διδασκόμαστε ούτε από τα παραδείγματα άλλων χωρών που διέπραξαν το ίδιο έγκλημα, το πλήρωσαν πανάκριβα και τώρα τα «μαζεύουν». Η Ισπανία, λ.χ., που «τσιμέντωσε» τουριστικά κάθε παραλία της και είδε το τουριστικό της υπόβαθρο να καταρρέει. Που επέτρεψε (όπως και εμείς) να χτίζει ο πάσα εις που διαθέτει τέσσερα στρέμματα (ένα από τα προεκλογικά «τρικ» του Θαπατέρο...) και τώρα νομοθετεί στην διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση του «χωροταξικού σχεδιασμού». Και εμείς ανοητεύουμε συνειδητά, «κανακεύουμε» καταπατητές, αυθαιρετούχους, μέλη οικοδομικών συνεταιρισμών (που αγόρασαν «ελπίδες» σε απολύτως παράνομο «έδαφος» – αλλά ήξεραν τη νεοελληνική πολιτική «σκέψη»!) και βολευόμαστε στη «λογική» του «όπως στρώσαμε (και συνεχίζουμε να στρώνουμε...) θα κοιμηθούμε», μέχρι –πολύ αργά, φευ– να ξυπνήσουμε!

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_121214_21/01/2007_212977

  EnglishGermanSpanishFrenchItalian  
  :: Τα νέα του pezoporia.gr
 
Ανακοινώσεις (40)
Απόψεις & Θέματα (41)
Ειδήσεις (112)
Αγγελίες (1)
 
  :: ΦΩΤΟΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
   
  :: ΜΕΛΗ
  Εγγραφείτε στο pezoporia.gr και εκμεταλλευτείτε τα πλεονεκτήματα των μελών μας. (* απαιτούμενο)  
   
  Διαφημιστείτε στο pezoporia.gr | Συντελεστές | Links
  Created by Nidus Co. (c)2004