Τύποι Οικοτόπων
Ποταμοί της Μεσογείου με περιοδική ροή, Στεπόμορφοι, βραχώδεις ανωδασικοί λειμώνες, Υποηπειρωτικοί στεπόμορφοι λειμώνες, Χασμοφυτική βλάστηση βραχωδών πρανών / Πυριτιόφιλες υποδιαιρέσεις, Δάση οξυάς της φυτοκοινωνίας Luzulo-Fagetum, Δάση οξυάς της φυτοκοινωνίας Asperulo-Fagetum, Υπολειμματικά αλλουβιακά δάση (Alno-ulmion), Ελληνικά δάση οξυάς με Abies borisii-regis, Δάση με Quercus frainetto, Οξύφυλλα δάση (Vaccinio-Piceetea), Μεσογειακά πευκοδάση με ενδημικά είδη πεύκων της Μεσογείου με Pinus brutia.

Είδη φυτών
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα είδη φυτών της περιοχής

Είδη ζώων
Rhinolophus ferrum-equinum, Myotis blythi, Myotis emarginatus, Myotis myotis, Ursus arctos, Citellus citellus, Triturus cristatus, Bombina variegata, Testudo hermanni, Testudo graeca, Elaphe quatuorlineata.

'Aλλα σημαντικά είδη
-Χλωρίδα: 6D -Πανίδα: 5A, 10C, 4D

Επιπτώσεις - Δράσεις
-Θετική: 971 (IN) -Ουδέτερη: 629 (IN) / 140, 160, 400, 430, 629 (AR) -Αρνητική: 140, 230 (IN) / 230, 501 (AR)

Καθεστώς προστασίας
-Εθνικό και Περιφερειακό επίπεδο: διατηρητέο μνημείο της φύσης, καταφύγιο θηραμάτων. -Διεθνές επίπεδο: βιογενετικό απόθεμα.

Σπουδαιότητα
Είναι περιοχή μεγάλου ενδιαφέροντος εξαιτίας της παρουσίας ενδημικών φυτικών ειδών και άλλων που έχουν περιορισμένη εξάπλωση. Υπάρχουν επίσης σπάνια είδη πουλιών και εντόμων. Το κεντρικό τμήμα της περιοχής αποτελεί ενδιαίτημα για την αρκούδα (οι αρκούδες χρησιμοποιούν την περιοχή για τη δημιουργία φωλιάς και για αναπαραγωγή). Η Δασική Υπηρεσία δεν έχει ποτέ ως σήμερα διαχειριστεί την περιοχή ως "περιοχή δασικής διαχείρισης" και έτσι παρουσιάζει μεγάλη φυσικότητα. Το Ελληνικό Υπουργείο Γεωργίας ανακήρυξε το 1979 έκταση 1,8 ha της περιοχής, ως "Μνημείο Φύσης" (Αρ. Διακήρυξης 200995/7950/79). Η Διεύθυνση Δασών του Ν. Ξάνθης πρότεινε, το 1994, στο Υπουργείο Γεωργίας την επέκταση του "Μνημείου Φύσης" στα 3.209,3 ha(Αρ.2859/28-1-1994).