Ο ένας από τους τρεις πύργους των Γατελούζων που διοίκησαν το νησί πριν την έλευση των Τούρκων το 1456.

Η Σαμοθράκη όπως και τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου κατοικήθηκε από τη νεολιθική εποχή ενώ το 700 π.Χ έφτασαν οι άποικοι που έκτισαν την πόλη της Σαμοθράκης στα σημερινά ερείπια της Παλαιόπολης. Η Σαμοθράκη έγινε γνωστή κατά την αρχαϊκή περίοδο (7ος – 6ος αιώνας) με τη λατρεία των "Μεγάλων Θεών" ή τα λεγόμενα "Καβείρια μυστήρια" τα οποία διατηρώντας τον τίτλο τους μείνανε μυστήρια μέχρι σήμερα και όπως και για τα Ελευσίνια μυστήρια μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν. Η σπουδαιότητα τους όμως γίνεται κατανοητή αφού ακόμα και ο Φίλιππος ο Β’ της Μακεδονίας μυήθηκε σ΄ αυτά. Η ακμή του νησιού συνεχίσθηκε μέχρι και τους Ρωμαϊκούς χρόνους όπου η παλιά θρησκεία άρχισε να χάνει την αίγλη της. Η Σαμοθράκη έπεσε σε παρακμή και ερημώθηκε από τις αλλεπάλληλες πειρατικές επιδρομές. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας άλλαξε επανειλημμένα χέρια μεταξύ των Βυζαντινών και των Φράγκων μέχρι που η οικογένεια των Γατελούζων για 25 χρόνια, πριν την πάρουν οι Τούρκοι το 1456, την οχύρωσαν με πύργους που βλέπει κανείς μέχρι και σήμερα. Τριακόσια πενήντα χρόνια αργότερα μια μεγάλη καταστροφή έπληξε το νησί την 1η Σεπτεμβρίου του 1821, όταν οι Τούρκοι για να τιμωρήσουν τους Σαμοθρακιώτες για την ανταρσία τους, αποβίβασαν 1000 Τούρκους οι οποίοι κυριολεκτικά ερήμωσαν το νησί πουλώντας όσους κατοίκους δεν σκότωσαν, για σκλάβους.
Για την "ημέρα του χαλασμού" όπως τη λένε οι Σαμοθρακιώτες έχει γραφτεί:

"Σήμερα είναι σκόλη, η πρωτοσταυρινή (δηλ. 1η Σεπτεμβρίου)
πούρθαν και μας χάλασαν οι Τούρκοι τα σκυλιά
που παίρναν τα κεφάλια κι αφήναν τα κορμιά
στην Πόλη τα πηγαίναν στον καπετάν Πασά
που τσ’ έδινε μπαξίσι από δώδεκα φλουριά"

Η Σαμοθράκη τελικά απελευθερώθηκε το 1912 και συνεχίζει μέχρι σήμερα το δύσκολο δρόμο των ακριτικών νησιών.